تشنه ام، عجیب عطش جانم را به آتش می‌کشد. نام کربلا که می‌آید بی‌قرار می‌شوم، می‌خواهم بدوم مثل زینب (س)، از قتلگاه تا

خیمه‌ها، از تل زینبیه تا کنار پیکر علی اکبر‌(ع)، از غدیر تا عاشورا. از آن روز که حق مهریه فاطمه (س) را آب رقم زد تا آن روز که

حسین بن علی (ع) با لبان تشنه در مسلخ عشق جان باخت. تشنه‌ام